همیشه یه سوال تو ذهنم بوده

چرا انتخاب شدم

چرا من انتخاب شدم برای زندگی

برای اشک.....؟

اها ... یادم اومد

هستم برای اینکه آروم کنم نه آروم بشم

هستم برای اینکه خوشحال کنم نه خوشحال بشم

هستم برای اینکه .....

نمیدونم چی بگم.....

شاکیم.....

از همه چیز.....

چرا.....

چرا من....

هر روز باید اینا رو تو ذهنم مرور کنم

آخر هم به نتیجه نمیرسم ... .

در گلستان طبیعت ما گل پژمرده ایم

رنگ پیری ندیده در جوانی مرده ایم

آنکه دائم هوس سوختن ما کرد

کاش می آمدو از دور تماشا می کرد